Als ik weet dat ik een dagje weg ga ben ik daar in mijn hoofd al dagen mee bezig. Wat doe ik aan? Het moet makkelijk zitten, passen bij dat wat ik gaan doen, niet te koud, niet te warm en er toch een beetje leuk uitzien. Daarna komt de vraag: wat neem ik mee, wat heb ik nodig? Moet ik eten meenemen? Wat neem ik dan mee, dat past bij wat ik ga doen? Heb ik spullen nodig? Wat kan ik tegenkomen en wat heb ik daar dan voor nodig? Wat voor weer wordt het en in hoeverre heb ik daar mee te maken en wat heeft dat voor gevolgen voor wat ik aan heb, of wat ik meeneem? Ik wil ook niet te veel meenemen, want dat moet ik allemaal dragen en soms heb je ook ruimte nodig om iets mee terug te nemen.
Bijvoorbeeld: Laatst ging ik een dagje wandelen in Duitsland.
Het begon er al mee dat ik nooit wandel en dat ik bang was dat ik 15 km lopen nooit zou gaan halen. Daarnaast waren de voorspellingen voor het weer koud en soms wat nat. Nou, dan gaan de radartjes al: wat trek ik aan, dat warm is en tegen wat vocht kan, welke broek loopt het lekkerst, maar die is dun, moet ik dan mijn regenbroek meenemen om erover aan te doen, welke trui, welke jas, wel een sjaal, of niet een sjaal? Ja, van levensbelang allemaal... niet dus.
Maar ja, mijn radartjes zijn niet te stoppen. De ene dag was ik vastbesloten om mijn regenbroek mee te nemen, de andere dag vond ik het onzin.
Ik heb een aantal jassen op de fiets uitgeprobeerd, want welke jas was het warmste en kon toch ook tegen nattigheid. Geen van mijn jassen leek te voldoen, dus, wat dan? Uiteindelijk zelfs een nieuwe winterjas gekocht die echt warm is (toch wel handig om te hebben als je iedere dag 10 km op de fiets naar je werk fietst) en ook nog tegen de regen kan.
En mijn wandelschoenen? Die heb ik al heel lang niet meer aangehad, dus lopen ze nog wel? Ik heb een tijdje last gehad van mijn pees en die schoenen toen niet kunnen gebruiken, kan dat weer? Eigenlijk moet ik dus even een wandeling maken en de schoenen proberen, want dadelijk zitten ze niet meer of zit mijn pees nog steeds te veel in de weg.. En ja, dan heb je daar geen tijd voor. RISICO!!! Help, hoe ga ik daar mee om?
Daarnaast bleef mijn angst voor de afstand. Wat nou als ik het niet zou halen? Dus mijn radartjes ook daarvoor aan het werk en op een gegeven moment had ik bedacht dat ik veel pleisters zou meenemen voor eventuele blaren en paracetamol voor als alles pijn zou doen. Dan moest ik het toch wel halen. En natuurlijk moest ik ook nog eten meenemen, dus wat is dan slim? Goed eten zorgt dat je een dag beter haalt, dus welk eten zou ervoor zorgen dat ik de afstand zou kunnen gaan halen? Goed belegde broodjes, pakjes sap en notenreepjes. Allemaal dingen die voor langere termijn energie geven en je lijf niet al te veel energie kosten. Het beleg moest ook goed bedacht worden, want zoet beleg kost je lijf meer energie dan hartig beleg zoals een gebakken ei. Dus ja, ook dat wordt tot in de puntjes uitgedacht en uitgebalanceerd....
Goed, we hebben dus kleding, of in ieder geval een aantal keuzes daarover en beslissingen daarover genomen (dus die kleding is ruim op tijd gewassen en ligt klaar in de kast), we hebben eten, we hebben EHBO om de slagingskans zo groot mogelijk te maken.
Dan hebben we nog de tas... Wat moet er mee? In ieder geval mijn fototoestel natuurlijk, want je gaat niet iets leuks doen zonder camera. Het eten dat ik bedacht heb, de EHBO die ik misschien wel nodig heb en dan die twijfelgevallen.
Na de benodigde boodschappen te hebben gedaan, mijn EHBO pakketje dat natuurlijk al wel een week klaarlag en mijn eten bereid te hebben begint het inpakken.
De tas mag dus niet te zwaar worden, dus eerst de dingen die zeker mee moeten: camera, EHBO, broodjes, drinken en reepjes. Welke ruimte heb ik dan nog over? Een muts en handschoenen krijg ik nog wel weggewerkt. Tja, dan dat dilemma: waar laat ik die regenbroek? Of zal ik die dan toch maar niet meenemen? De voorspellingen voor het weer worden iets beter en mijn jas kan wat regen hebben en mijn schoenen trouwens ook. Ja, dan maar geen regenbroek. Maar ja, dan draagt Petra toch nog wat ideeën aan hoe ik die broek toch zou kunnen vastmaken aan de tas. Weer twijfel, zal ik hem dan toch meenemen? En zou mijn jas echt waterdicht genoeg zijn, en moet ik dan toch niet een regenjas meenemen? Heb ik wel genoeg eten bij me? Meer eten weet ik ook niet waar ik dat nog in mijn tas moet stoppen en deze tas draagt denk ik wel het fijnste op een lange wandeling, of zal ik toch een andere tas meenemen....?
Maar toch, met alle twijfels, lukt het me om een tas in te pakken. En als de dag begint vertrek ik toch met een goed gevoel dat ik voorbereid ben.
En hebben alle radartjes en afwegingen nou zin gehad?
Nou, ik heb het enorm warm gehad tijdens de wandeling, want ik ben natuurlijk niet gewend om te wandelen, en al helemaal niet de bergen op, dus binnen drie tellen had ik het bloedheet. We hebben rustig gewandeld en aangezien we met een grote groep waren moesten we regelmatig wachten en zorgen dat we weer compleet waren, dus er waren rustmomenten. Tussendoor hebben we ergens een enorm stuk Duitse taart op, dus tot zo ver de goede voeding. Mijn schoenen liepen prima, dus blaren en paracetamol had ik niet nodig, iemand anders had dan wel weer een pleister nodig, dus voor niks waren ze niet. Het eten heb ik gedeeld met anderen, want ik kreeg het niet op. En toen we 's ochtends op onze verzamelplek waren kwam ik er ook nog achter dat ik niet aan wc-papier had gedacht.... Nou ja, wel gedacht, maar niet aan het daadwerkelijk inpakken.
En dit gaat dan alleen nog maar over een dagje weg. Je kan je voorstellen hoe lang van te voren ik bezig ben met radartjes en denken als we een paar weken op vakantie gaan...
Maar nee, meestal functioneer ik vrij normaal en je ziet er aan de buitenkant gelukkig niks van, de meeste mensen merken er ook niks van dat mijn hoofd zo werkt, dus ik maak nog maar geen afspraak bij een psychiater...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten